Czy można wchodzić na strony, gdzie jest dużo motywów satanistycznych, np. niektórych zespołów muzycznych?
Poza tym jest wiele stron, które mówią o duchowości i czasem trudno się zorientować, czy są chrześcijańskie. Jak je odróżnić, by się nie zagubić?
Jest taki fragment w Piśmie Świętym, który jest gotową odpowiedzią na Twoje pierwsze pytanie: Kto się dotyka smoły, ten się pobrudzi (Syr 14, 1). Wszystko, co oglądamy i czego słuchamy, ma na nas wpływ. Jeśli oglądasz treści satanistyczne, nawet jeżeli się z nimi nie identyfikujesz, to one mają pewien wpływ na ciebie.
Coś zawsze zostaje w naszym umyśle i sercu i będzie się przypominać. A po co takie rzeczy mają się nam przypominać? Psalmista mówi też jasno: tego, co jest złe, nawet znać nie chcę (Ps 101, 4). To jest najlepsza postawa.
Znam niestety osobiście przypadki osób, które z ciekawości zagłębiały się w treści satanistyczne i miało to na nie negatywny wpływ. Prędzej czy później pewne „efekty” się pojawiły. To samo dotyczy tego typu muzyki i stron internetowych – lepiej trzymać się od takich rzeczy jak najdalej. Co do rozeznawania, czy dana strona propaguje duchowość chrześcijańską, czy nie, sytuacja jest bardziej skomplikowana. Podam kilka takich najważniejszych cech charakterystycznych, które odróżniają duchowość chrześcijańską od wszystkich innych:
■ Wiara w Trójcę Świętą: Ojca, Syna i Ducha Świętego. Jednego Boga w trzech Osobach. Inne duchowości będą mówiły np. o boskiej mocy, energii, czyli o bogu, który nie jest osobą, a tym bardziej wspólnotą trzech Osób.
■ Wiara we Wcielenie Syna Bożego. Jezus jest prawdziwym człowiekiem i prawdziwym Bogiem i dlatego jest jedynym Zbawicielem. Inne duchowości będą mówiły np. o tym, że zbawiamy się sami przez medytację, ascezę czy dobre życie, albo o tym, że nie potrzebujemy w ogóle zbawienia.
■ Stawianie Biblii i sakramentów w centrum życia duchowego. Inne duchowości mogą stawiać w tym centrum jakiegoś człowieka – guru, albo techniki, metody, albo w końcu jakieś inne „święte księgi”. Duchowości protestanckie będą też pomniejszały rolę Eucharystii, negowały rzeczywistą obecność Jezusa w niej (będą mówiły np. o obecności tylko symbolicznej, lub „duchowej”) oraz odrzucały sakrament pokuty i pojednania.
■ Konieczność trwania w Kościele, jako wspólnocie wiary, sakramentów, charyzmatów oraz autentycznej Tradycji. Inne duchowości będą mówiły np. o chrześcijaństwie bez Kościoła, o wierze ponaddenominacyjnej i o tym, że należy odrzucić wszelką Tradycję.
