-- Jak psycholog zapatruje się na zagadnienie zagrożeń duchowych?'
Istotą duchowości jest uznanie jej jako aktu transcendencji w sensie przekraczania granicy ludzkiego istnienia poza odczuwane zmysłowo doświadczenie. Tematyka zagrożeń duchowych związana jest głównie z uznaniem istnienia Boga jako Stwórcy i Osoby Najwyższej. W psychologii nie ma pojęcia ludzkiej duchowości. Mówi się o rozwoju duchowym lub osobistym. Termin „rozwój duchowy” ma niezbyt precyzyjnie określony zakres.
Obejmuje aspekt poczucia spełnienia, zadowolenia, szczęścia, a zatem potrzebę samorealizacji. W obszarze duchowym posługujemy się natomiast terminami refleksji, doświadczenia w różnych sferach życia, świadomości, konfliktów wewnętrznych i zewnętrznych itp. Uważa się, iż współczesna psychologia stanowi pewne zagrożenie dla duchowości religijnej poprzez brak uznania Boga i Szatana jako rzeczywistości.
O ile bowiem komunikat: Otwórz się na demona! wywołuje u człowieka zdecydowaną reakcję negatywną, o tyle polecenie: Otwórz się na nieświadomość! generuje pozytywne nastawienie i gotowość otwarcia się na nieznane. „Trenerzy rozwoju osobistego”, wspierający w osiąganiu obranych celów osobistych, nierzadko posługują się metodami wywierania wpływu, zachęcając ludzi do koncentrowania się na swoich pragnieniach i potrzebach, zaspokajaniu wszelkich ambicji.
![Podstawy wewnętrznego uwolnienia [cz. II]](/media/k2/items/cache/9e9e1351d6a763151a8613c1dd10d427_XS.jpg)
