Zgromadzenie Sióstr Opatrzności Bożej zostało założone przez s. Antoninę Mirską we Lwowie w 1857 roku w celu opieki nad kobietami upadłymi, chorymi i sierotami. Po II wojnie światowej siostry utraciły część domów, które leżały na wschodzie Polski. W latach 50 i 60 odebrane im wszystkie placówki wychowawcze. Siostry rozpoczęły pracę w dużych zakładach dla dzieci niepełnosprawnych. Po 1989 r. zgromadzenie rozpoczęło starania, by powrócić do działalności w swoim charyzmacie. W 2006 r. został na nowo otwarty Dom dziecka w Łące, a w 2013 r. we wrześniu " Dom Matki Mirskiej" dla dziewcząt potrzebujących socjo-terapii. Od 1976 roku zgromadzenie działa w Japonii. W Japonii powstała praca o działalności polskiego gromadzenia Sióstr Opatrzności Bożej
Temat pracy nawiązuje do 50. rocznicy rozpoczęcia obrad soboru watykańskiego II. Jej celem było-według autorki- wykazanie jaki wpływ nauka soborowa wywarła na odnowę zgromadzeń zakonnych, na przykładzie działającego w Japonii zgromadzenia Sióstr Opatrzności Bożej (SOB). „Po soborze w teologii życia zakonnego pojawiło się słowo "charyzmat". Ojcowie soborowi nie użyli wprawdzie tego słowa w stosunku do życia zakonnego, ale w liście Apostolskim „Evangelica Testificatio” Ojciec Św. Paweł VI tłumaczył nauczanie soborowe w odniesieniu do życia konsekrowanego w wymiarze charyzmatycznym. Specjalne, posoborowe kapituły zakonne, w tym SOB, obradowały aby na nowo odczytać charyzmat założycieli i na nowo uświadomić sobie swoją tożsamość w kościele i w świecie współczesnym. Zostały odnowione konstytucje. W SOB szczególnie podkreślony został rys duchowości naszej założycielki, Matki Antoniny Mirskiej, która bezgranicznie zaufała Opatrzności Bożej opiekując się dziewczętami zagubionymi moralnie i dziećmi osieroconymi. Odpowiadając na wezwanie soborowe rozpoczęłyśmy działalność misyjną. Od początku istnienia naszego zgromadzenia jednym z naszych patronów był Św.Franciszek Ksawery i przedziwnym zrządzeniem Bożej Opatrzności pierwsza nasza placówka misyjna powstała właśnie tu w Japonii”.-mówi S. Klaudiusza
Pracę siostry rozpoczynają rozważania o głoszeniu Opatrzności Bożej nad światem. „Pojęcie Opatrzności Bożej jest dla Japończyków mało zrozumiałe, na co zwrócił mi uwagę promotor profesor Sanji Yamaoka. Napisałam o potrzebie pogłębienia rozumienia roli kobiety w społeczeństwie. Odwołuje się szczególnie do słów Jana Pawła II z "Vita consecrata", że kobiety konsekrowane powinny stać się szczególnymi promotorkami "nowego feminizmu". Piszę czym w rozumieniu Ojca Świętego jest"stary feminizm" i w oparciu o list do kobiet "Mulieris dignitatem -o godności kobiety " wyjaśniam kim są mężczyzna oraz kobieta w zamierzeniach Stwórcy. Wspominam też o zagrożeniach ideologii gender i na podstawie Księgi Rodzaju ukazuję, że człowiek jest jednością cielesno- duchową”-mówi autorka pracy.
Jeden z rozdziałów pracy poświęcony jest roli SOB w Japonii. „Piszę o dotychczasowych naszych "drogach misyjnych" i o nowych wyzwaniach ukazanych w Sprawozdaniu Episkopatu Japońskiego po 13 synodzie nt. misji z 2011 r. Wskazuję też na potrzebę wspierania kobiet w japońskim społeczeństwie na podstawie sprawozdania z działalności protestanckiego " Domu dla kobiet -Help" w Tokio, gdzie w ramach wolontariatu pracują również 2 nasze siostry. Wskazałam na potrzebę realizacji naszego charyzmatu we współczesnym świecie”.
Stosunkowo nową formą dzielności jest prowadzony przez SOB w różnych krajach świata, w tym w Japonii, młodzieżowy ruch Przyjaciół Opatrzności Bożej (POB). „Jego celem jest ukazanie młodzieży życia w czystości serca jako wartości w kształtowaniu charakteru i budowania pięknej miłości oraz dobrych relacji z drugim człowiekiem. Odpowiedzialną za POB jest obecnie S. Jolanta Peliksza. W ciągu kilku lat ruch rozszerzył się na ok. 700 członków, w tym 5 osób w Japoni, gdzie codzienna modlitwa ruchu zamieszczana jest po polsku i po japońsku na Facebookowej stronie grupy modlitewnej Nasz Dom Japoński. To wielka armia ludzi, którzy codziennie otaczają modlitwą tych, którzy szukają prawdziwej miłości. Dzięki temu nasz charyzmat rozszerzył się na wiele krajów świata i modli się z nami więcej osób. Mamy nadzieję, że ruch jeszcze bardziej rozszerzy się w Japonii. Tutaj szczególnej pomocy potrzebują Filipinki”. S. Klaudiusza kończy pracę apelem o potrzebie dialogu ekumenicznego i międzyreligijnego.
„Odnowa zgromadzeń zakonnych...” jest drugą napisaną po japońsku pracą dyplomową o działalności SOB w Japonii. Wcześniej rozprawę "Duchowość Matki Marii Antoniny Mirskiej" napisała s.Kamila Teresa Kowalenko. Oprócz tego w japońskich czasopisamach katolickich ukazało się kilka krótkich publikacji na temat pracy zgromadzenia.
