Koptowie to egipscy chrześcijanie. Wyróżnia ich wytatuowany na wewnętrznej stronie prawego nadgarstka krzyż. Ten zaszczytny znak koptyjskiej tożsamości jest niezwykle doniosły.
Koptowie są potomkami rdzennych mieszkańców Egiptu. Zachowują wierność Jezusowi Chrystusowi i nauce św. Marka, który jako pierwszy ewangelizował Egipt w 45 roku. Kultura tego narodu jest niezwykłym zjawiskiem. Pomimo przewrotów, wojen i najazdów przez wieki trwała w niezmienionym kształcie. Dopiero inwazja arabsko- -muzułmańska dobitnie ją zniszczyła. Mimo to Koptowie dalej trwali.
Chrześcijanin egipskiego pochodzenia
Arabscy muzułmanie podbili Egipt w latach 639-641. Wtedy większość jego mieszkańców była chrześcijanami. W odniesieniu do podbitego narodu i jego religii arabscy zdobywcy używali wyrazu „Kopt” (z koptyjskiego Kyptios, z greckiego Agyptios). Po dziś dzień słowo to oznacza chrześcijanina egipskiego pochodzenia. Historia przekonuje, że życiodajną siłę Koptów stanowi wiara. Krzyż ma w niej wyjątkowe znaczenie. Stanowi drogę zbawienia, której bronią tamtejsi wyznawcy Chrystusa. Jako symbol ochrony jest wszechobecny w życiu Koptów. Są nim oznaczone fasady domów, matki formują w jego kształt ciasto dla swych dzieci, na czołach chorych kreśli się świętym olejem jego znak. Obok wezwania „Kyrie, eleison” („Panie, zmiłuj się”) krótka modlitwa „W imię krzyża” jest dla Koptów najpopularniejszym aktem strzelistym. Niemal wszyscy Koptowie, bez względu na pochodzenie społeczne, wykształcenie lub zawód, świadczą też o swej wierze w inny sposób – tatuują krzyż na prawej ręce. Jego wizerunek ma postać dwóch linii o równych długościach, które przecinają się w środku pod kątem prostym. Ponadto na każdym z ramion widnieją trzy punkty oznaczające Trójcę Świętą. Na krzyżu znajduje się też 12 punktów, które symbolizują 12 apostołów. Wiadomo, że Pismo Święte zabrania tatuowania: Nie będziecie nacinać ciała na znak żałoby po zmarłym. Nie będziecie się tatuować. Ja jestem Pan! (Kpł 19, 28). Ponadto w starożytnym Egipcie tatuowanie było poniżającą praktyką, jaką stosowano w celu znakowania niewolników i przestępców. Z kolei w pogańskich rytach tatuaż to znak przynależności do demonów. Skąd więc u Koptów wziął się zwyczaj tatuowania? Aby zrozumieć źródła tej tradycji, należy się cofnąć w czasie.
