Przeważa przekonanie, że wyznawcy szatana to młodzi ludzie ubrani na czarno, używający mrocznych gadżetów – pentagramów, odwróconych krzyży, trzech szóstek. Trudno się z tym nie zgodzić. Najczęściej odpowiada to satanistycznej rzeczywistości, jaką znamy. Nie sposób jednak nie zauważyć, że pojawiła się nowa grupa satanistów – kolorowo ubranych, radośnie maszerujących w paradach równości pod znakiem słodziutkiego jednorożca.

Lucien Greaves, współzałożyciel amerykańskiej Świątyni Szatana z siedzibą w Salem, w wywiadzie dla „Attitude”, brytyjskiego magazynu dla homoseksualistów, stwierdził, iż ponad połowa wyznawców świątyni to osoby LGBTQ. Dodał, że świątynia popiera parady równości, bierze w nich udział i będzie walczyć o prawa społeczności gejowskiej.

Koszulki z tęczą i pentagramem

Trudno sprawdzić, jak liczny jest udział homoseksualistów w społeczności Świątyni Szatana, na pewno jednak stanowią oni sporą, rzucającą się w oczy część. Można to wyraźnie dostrzec w internecie. Na jednym ze zdjęć z jakiejś amerykańskiej parady równości uwieczniono kilku wyznawców szatana niosących duży, tęczowy baner z różowym serduszkiem i napisem: Satan loves. W pewnym sklepie internetowym można nabyć T-shirty, które w lekki, kolorowy sposób łączą przekaz satanistyczny z gejowskim, jak np. koszulka z napisem: Be gay. Hail Satan („Bądź gejem. Witaj szatanie”) i grafiką przedstawiającą wpisaną w tęczowy pentagram głowę kozła z tęczowymi okularami na oczach albo głowę jednorożca z odwróconym krzyżem na czole i dwoma pentagramami po bokach na tle tęczy oraz znakiem iluminatów powyżej. Takie koszulki stanowią kusząca, barwną ofertę agitatorów satanizmu, skierowaną zarówno do homoseksualistów, jak i młodych odbiorców otwartych na szeroko pojętą tolerancję. Służą też „ociepleniu” mrocznego oblicza satanizmu i zdobyciu nowych zwolenników.

Satanizm filozoficzny

Inną metodę agitacji stanowi rozpowszechnianie satanizmu filozoficznego, który istnienia samego szatana nie traktuje dosłownie. Z tych idei czerpie zarówno cała gama większych czy mniejszych, często niezależnych od siebie, satanistycznych grupek i odłamów, jak i Świątynia Szatana oraz założony w 1966 roku przez Antona Szandora La Veya Kościół Szatana.
Satanizm filozoficzny (zwany też Laveyowskim, bowiem to on dał mu podłoże doktrynalne) stawia wysoko w hierarchii wartości całkowite zaspokajanie swoich potrzeb. La Vey podał prościutką definicję dobra i zła: „Dobro jest tym, co lubisz, zaś zło tym, czego nie lubisz”. Według tego nurtu satanizmu szatan jest tylko pewnym symbolem, a nie realną duchową istotą. Symbolizuje m.in. zaspokojenie wszelkich zachcianek i potrzeb, a odrzucenie abstynencji czy wyrzeczeń.