Artykuły z numeru 04

Trafił do mnie kilkuletni chłopczyk, który został poczęty podczas rytualnego gwałtu w sekcie satanistycznej i od poczęcia został oddany złemu duchowi przez członków sekty. Chłopczyk ten dzisiaj jest w bardzo ciężkim stanie – wspomina w 4 numerze Miesięcznika Egzorcysta (grudzień 2012), poświęconym magii i dzieciom, ks. Michał Olszewski SCJ. W artykule „Proszę księdza, moje dziecko jest opętane” przyznaje, iż trudność w uwalnianiu dzieci polega na tym, że nie mają one […] świadomości problemu i nie mogą podjąć decyzji o walce duchowej. Do momentu choć minimalnej świadomości grzechu nie uczestniczą one bezpośrednio w normalnych duchowych zmaganiach dnia codziennego.

Podczas rekolekcji dla rodzin byłem świadkiem manifestacji demonicznej u zaatakowanej kobiety, która była w stanie błogosławionym. Trzeba być w takiej sytuacji bardzo roztropnym – mówi w wywiadzie „Szatan nie grzeszy lenistwem” ks. dr Wiesław Jankowski z Wydziału Studiów nad Rodziną Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Łomiankach, egzorcysta w archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej (pomocniczo także w archidiecezji warszawskiej). Napomina, że dziecko powinno wzrastać w środowisku nasyconym Tajemnicą Rodzicielstwa Bożego. […] rodzice nie mogą obdarować własnych dzieci większym dobrem niż ich własna miłość – uwaga! – małżeńska. Powinna ona być czysta, wolna od mentalności i aktów nieprzychylnych wobec dzieci już istniejących i tych, które potrzebują zaistnienia.

Do oswajania dzieci i młodzieży z treściami okultystycznymi, a także powolnego „wsączania” symboli i treści magicznych w ich świadomość, wykorzystywane są sprawdzone metody manipulacji – pisze w swoim artykule „Babylight – „dziecięcy” okultyzm” ks. dr Andrzej Wołpiuk i ostrzega, że zainteresowanie niektórymi grami i oglądanie niektórych filmów oraz bajek dla wielu dzieci może być pierwszym krokiem do zainteresowania się i zaangażowania w inne formy kultyczne wróżbiarstwa, okultyzmu, a nawet satanizmu.

O ile mniej zło miałoby przystęp do rodzin, gdyby kwitła w nich praktyka błogosławienia: mocą chrztu i bierzmowania, i małżeństwa, skoro w szczególnych sytuacjach daje moc egzorcyzmującą, i gdyby – zanim zło się „zagnieździ” – błogosławiono domy! „Moc błogosławieństwa małżonków” to tytuł tekstu ks. dr. Krzysztofa Stoli o tym, jak niezwykłą moc ma błogosławieństwo udzielane w ramach sakramentalnego małżeństwa i rodziny.

Jeśli ktoś dał się zwerbować jakiejś grupie mającej znamiona sekty – to dlatego, że właśnie w rodzinie nie było zgody, nie było miłości i zainteresowania, że religijność nie była w stanie się ugruntować, bo nie było świadectwa prawdziwej wiary. Jeśli ktoś dał się zwerbować,

to po prostu szukał szczęścia, którego nie doświadczył – w „Leasing wartości” twierdzi o. Grzegorz Kluz OP. Jeśli w rodzinie znajdzie się […] prawdziwa miłość, akceptacja i zainteresowanie drugą osobą, to pojawi się też „uodpornienie” na iluzje proponowane przez metody werbunkowe typu „love bombing”.

Dziś […] człowiek nie chce słuchać o śmierci, ucieka od tej myśli albo przyjmuje ulukrowane teorie reinkarnacji, energii kosmicznej czy rozpłynięcia się w nicości, tak by zagłuszyć sumienie i myśl o odpowiedzialności i sądzie Bożym. Andrzej Wronka w artykule „Spotkania z duszami czyśćcowymi” przypomina postać Marii Simmy, która przez 49 lat miała widzenia dusz czyśćcowych.

Ponadto w numerze m.in. o czasopiśmie „Czarodziejki WITCH”, magazynie dla czarujących dziewczyn w wieku 7-12 lat, w którym dobro jest wymieszane ze złem, a prawda z fałszem; o ludowych przyzwyczajeniach zabobonnych i o tym, że błogosławieństwo w imię Jezusa łamie wszelkie przekleństwa; o artystycznej wizji nawrócenia syna marnotrawnego wg Albrechta Dürera; a także o tym, dlaczego Harry Potter nie zaprzyjaźni się z Aslanem.