Istotę radiestezji charakteryzuje sama nazwa utworzona z dwóch słów: łacińskiego radiatio (promieniowanie) oraz greckiego aestesia (wrażliwość). Radiestezja oznacza więc wrażliwość na promieniowanie. Czy radiestezja jest obiektywna z punktu widzenia nauk przyrodniczych, szczególnie fizyki?
Radiesteci twierdzą, że wykrywają jakieś promieniowanie (szkodliwe dla zdrowia) pochodzące od żył wodnych, minerałów, anomalii w organizmie ludzkim spowodowanych chorobą itp. Dla radiestety wskaźnikiem obecności tego promieniowania są ruchy trzymanego w ręku wahadełka lub różdżki. Zawodowi radiesteci zazwyczaj chwalą się nadzwyczajnymi osiągnięciami, nieraz graniczącymi z cudem.
Jak przeprowadza się badania naukowe?
Od czasów Kopernika, Galileusza i Newtona wypracowano bardzo skuteczną metodologię badań naukowych, które dotyczą obiektywnie istniejących i mierzalnych zjawisk przyrody. O jej skuteczności i użyteczności świadczy niebywały rozwój nauki i jej zastosowań w technice. Na całość metodologii składają się 3 ogniwa:
- obserwacja i pomiary ilościowe wybranego zjawiska – metodologia fizyki ogranicza zakres badań do zjawisk powtarzalnych i odtwarzalnych, czyli w praktyce do materii (to samoograniczenie materialiści przyjmują jako dogmat, twierdząc, że nie ma niczego poza obiektywnie istniejącą materią);
- tworzenie hipotez na temat prawidłowości rządzących danym zjawiskiem – hipotezy są propozycjami twierdzeń naukowych, przedstawionych zazwyczaj w postaci wzorów matematycznych które w przypadku pozytywnego wyniku weryfikacji wejdą na stałe do nauki;
- weryfikacja wniosków wynikających z hipotez – warunkiem włączenia hipotezy do nauki jest pozytywny rezultat sprawdzenia wszystkich wniosków z niej wynikających. Jeśli hipotezę nazwiemy regułą, to każdy wyjątek obala regułę lub przynajmniej ogranicza jej stosowalność. W tym drugim przypadku można uznać hipotezę za przybliżenie prawdy, obowiązujące pod ściśle określonymi warunkami
