Spotkanie czterech kobiet „Nawiedzenie” namalowane przez Pontorma też przedstawia spotkanie czterech osób, ale są to cztery kobiety. O ile te zwrócone do siebie twarzami łatwo zidentyfikować jako Maryję i Elżbietę (odpowiednio młodszą i starszą), o tyle stojące w głębi i zwrócone twarzami do widza stanowią pozornie zagadkę. Uważny widz dosyć szybko dostrzeże podobieństwo pomiędzy odpowiadającymi sobie parami kobiet. Te stojące w głębi są wyraźnymi alter ego naszych bohaterek.
Jednakże należy zwrócić uwagę na ich stroje. Ubiór kobiety stojącej za Maryją ma odwrotną kolorystykę niż szata Matki Bożej. Podobnie suknie mniej widocznej osoby stojącej za Elżbietą stanowią jakby lustrzane odbicie tonacji stroju Matki św. Jana.
W sztuce chrześcijańskiej pojawia się niekiedy taka para kobiet towarzysząca rozmaitym najważniejszym wydarzeniom w dziejach. Są to Ecclesia i Synagoga. W czasach, kiedy powstawały te dzieła, nie było mowy o starszych braciach w wierze i wspólnych modlitwach. Zestawienie tych dwóch kobiet miało zawsze jednoznacznie apologetyczny cel. Czasami Synagoga ma zawiązane oczy i złamaną laskę, co jest wyraźnym symbolem przewagi Nowego Przymierza nad Starym, które nie poznało Mesjasza. Ale najczęściej są one sobie równe – nikt nie ma wątpliwości, że ich przedstawienie jest zobrazowaniem całej historii Zbawienia, która jest tak naprawdę tożsama z dziejami biblijnymi.