Wakacje, to czas długo wyczekiwanego odpoczynku od trudów szkoły i pracy, jak również oderwania się od wypalającej psychicznie izolacji spowodowanej pandemią. Podobnie każda niedziela dla większości z nas niesie nadzieję relaksu po całotygodniowych zmaganiach.
I choć w ostatnich dziesięcioleciach znacznie skrócił się tydzień pracy, a wydłużył tzw. czas wolny, to jednak obserwuje się niepokojące i społecznie destrukcyjne zjawisko coraz częstszego lekceważenia odpoczynku albo niewłaściwego przeżywania go. W pogoni za sukcesem zawodowym czy wyższymi zarobkami wielu ludzi rezygnuje z koniecznego odpoczynku niedzielnego i wakacyjnego, co przynosi dotkliwą szkodę psychice, wydajności pracy, relacjom rodzinnym i zawodowym.
Problem jest tym bardziej poważny w przypadku chrześcijan, dla których niedziela, w świetle deklarowanej i wyznawanej wiary, jest nie tylko czasem relaksu, ale przede wszystkim przeżycia duchowego. W świetle Biblii i całej Tradycji Kościoła sięgającej czasów poapostolskich, niedziela to pamiątka Zmartwychwstania Chrystusa. To także wypełnienie Bożego nakazu świętowania na cześć Boga Stwórcy. Okazuje się jednak, że właściwe świętowanie i korzystanie z czasu wolnego dla współczesnego człowieka staje się problemem, bo albo sprowadza się ono do zwykłego lenistwa, albo zastępowane jest aktywnością zawodową.
Jak ważne są odpoczynek i świętowanie świadczy fakt, że zostały one wpisane w Dekalog. Toteż lekceważenie trzeciego przykazania jest nie tylko buntem przeciw Bogu, a więc grzechem, ale także krzywdą, jaką chrześcijanin zadaje samemu sobie, doprowadzając do wewnętrznego wyjałowienia. Z punktu widzenia zagrożeń duchowych jest to poważny problem, wobec którego nie można przejść obojętnie. Zasługuje on na uwagę zarówno ze strony duszpasterzy, jak i samych wiernych – tym bardziej, że powszechny konsumpcjonizm agresywnie zawłaszcza czas wolny dzieci, młodzieży i dorosłych, proponując im różne formy rozrywki, które nierzadko nie tylko nie dają poczucia świętowania, ale wręcz zniewalają.
Spędzanie czasu wolnego i świętowanie jest sztuką, której stale trzeba się uczyć. Chodzi szczególnie o niedzielę, która dla katolika dodatkowo wiąże się z obowiązkiem uczestniczenia we Mszy świętej. Tej tematyce dużo uwagi poświęcił św. Jan Paweł II w liście apostolskim Dies Domini (z 1998 r.), liście do młodych Parati semper (z 1985 r.) i przy wielu innych okazjach. Również promulgowane przez niego: Kodeks prawa kanonicznego (z 1983 r.) oraz Katechizm Kościoła katolickiego (z 1992 r.) poruszają kwestię obowiązku świętowania niedzieli.
Przywilej odpoczynku wyróżnia człowieka ze świata natury. I tylko człowiek, któremu Bóg powierzył ten świat, potrafi świętować, to znaczy doświadczać swojej wolności i zarazem radości z wykonywanej pracy.